Neden YAZMIYORUM!

Bir gün 'neden yazı yazmadığımı' yazacağım hiç aklıma gelmezdi.

Sonra düşündüm ki; yazacağım şeylerden daha önemlisi "neden yazmadığım"...

Yazmıyorum çünkü;

Artık medyanın görev tanımı değişti. Medya; kurumları, kişileri, siyasileri, kulüpleri, dernekleri vs. güzelleyerek ve yücelterek para kazanma mesleği haline dönüştü.

Yazmıyorum çünkü;

Hiç kimsenin eleştiriye tahammülü olmadığı gibi, eleştiren kişiyi düşman bellemesi çok sıkıcı.

Yazmıyorum çünkü;

Güzel bir şey yazarsan yalakasın, eleştirsen düşman!

Yazmıyorum çünkü;

Kamuoyu duyarlılığı bir çok sebepten dolayı neredeyse yok hükmünde... Tepkisizleştirilen ve duyarsızlaştırılan toplumun doğruyu ve haklıyı savunabilecek durumda olmaması bizim gibi gazetecilerin en büyük gücünü kaybetmesi anlamındadır.

Yazmıyorum çünkü;

Artık sosyal medya paylaşımları çok daha kıymetli! Sosyal medyadan verilen mesajlar, internet medyası, yazılı ve görsel medyadan daha fazla etkili.

Yazmıyorum çünkü;

Diğer gazeteciler çiçek-böcek, boş boş güzellemeler yaparken benim verdiğim mücadelenin "çatlak ses" olarak değerlendirilmesi hevesimi kırıyor.

Yazmıyorum çünkü;

Güçlünün yanında olmamak enayilik olarak algılanıyor.

Yazmıyorum çünkü;

Bazen bazı yerlerde olmaktansa olmamak daha onurlu bir duruş gibi geliyor bana...

Yazmıyorum çünkü;

O kadar çok yazar, çizer var ki... Ve seviye o kadar düşük ki... Galiba o potanın içinde olmaktan huzursuzum.

Yazmıyorum çünkü;

Hedef haline gelmek ve getirilmekten gerçekten yoruldum.

Yazmıyorum çünkü;

Daha özgür hissediyorum.

İşte böyle...

Daha bir çok sebep daha sayabilirim ama asıl sebeplerim bunlar.

Haksız mıyım?

Mesela empati yapın.

Siz olsanız şöyle bir ortamda yazar mısınız?

Ben kendi cevabımı buldum.

Yazarım, yazmalıyım...

Çünkü umutsuz ve ümitsiz yaşanmaz...

Umutlu olmak lazım.

Herkesin daha duyarlı, saygılı ve seviyeli bir iletişim kurabileceği, eleştirilecek koltuklarda oturduklarını unutmadıkları, insanların güçlünün değil, haklının yanında durabileceği bir ortam sağlamak çok zor gibi görünse de umutlu olmak lazım...

Bu yazıyı kendime ve umuduma yazdım...

Gazeteci bir ağabeyimizin yaklaşık 10 yıl önce söylediği ve hiç bir zaman unutmadığım bir sözü vardır; "Sıra sana geldiğinde hazır olman gerekiyor" demişti.

Beni her zaman iyi ve diri tutar bu söz...

Size de iyi geleceğini düşünüyorum.