herkesin bir umudu vardır.
bir savaşı,
bir kaybedişi,
bir acısı,
bir yalnızlığı
bir hüznü...
çünkü;
herkesin bir gideni vardır.
içinden bir türlü uğurlayamadığı...
Turgut UYAR
Kiminin de hiç gelmeyeni...
Bir yazarın en zor işidir veda yazısı yazmak. Çünkü zordur insanın tanıdığı sevdiklerine veda etmesi. En zoru da hiç tanımadığı sevdiklerine veda etmesidir...
Benim böyle bir sıkıntım olmadı hiçbir zaman. Çünkü ben bir yazar sayılmam. Daha çok okur sayılan tarafta sayarlar beni. O yüzden kısa kesiyorum bu Cumartesi...
Hem öyle uzun bir ayrılık da olmayacak bizimkisi. Sadece kısa bir süreliğine huzurlarınızdan ayrılıyorum o kadar. Bu cümleyi okuduktan sonra içinden ilk mırıldandıkları lelimelerin “defol git, düş yakamızdan” olanların -ki sayıları en çok olan gruptur kendileri- çoğunu tanıyorum. “Dönmezsen de olur” diyenler de çok az değildir biliyorum. Çok az da olsa “ne zaman döneceksin kardeşim” diyenler da vardır elbette...
Çoğunluğu sevemedim hiçbir zaman. Hep az olan tarafta oldum. Onlara yanıt vermem gerekiyor bu yüzden, biraz da sevgiye olan saygımdan. Kısa bir süre sonra döneceğim kardeşlerim. Ama ne kadar kısa olduğunu ben de bilmiyorum işte...
Sevgiye bulanmış güzel bir yaz diliyorum hepinize...
Defol git düş yakamızdan diyenlere de, dönmezsen de olur diyenlere de...
YORUMLAR